آواز دل
مرغ تنهای دل به دنبال کدامین آشیانی
سکوت سرد تنهایی را
بر کدامین بام نوا خواهی کرد
این روزها
کلبه ی دل زمستانیست
در حصار هجوم درد زندانیست
دوستی آشنایی همدمی
نه نیست
پس آدمی
تا که شاید بشنود آواز درد پر غمت
خسته ای دانم چه سود
مانده ای دانم چه سود