کمی احساس غم دارم/کمی احساس تنهایی/می دانم کار درست را انجام دادم/خدا هم می داند/واین روزها تنها یاد خدا آرامش دهنده ی قلب متلاطم من است تنها خدا/می دانم خدای مهربانم نزدیکتر از هر زمان دیگر به من است می خواهم آغوش خدایم را در یایم و باید برای این مهم خوب باشم خوبتر از هر زمان دیگر/اما با تمامی اینها وقتی  انسان از دوستی دور می شودغمگین می شود

و من هم از این قائده مستثناء نیستم /آیا حق داشتن کمی غصه را دارم و کمی کشیدن آه و تنها چند قطره ای اشک یا اینکه تمامی ایها نیز بر من حرام است /خدایا اگر این چنین است مرا ببخش/بگذار تنها کمی از کلبه ی دلم ویرانه شود و رنگ اندوه به خود گیرد و گرنه به من صبر بده صبری به وسعت بی کران اقیانوس تا روزی که او را ببینم/ و من با تمامی وجود به وعده ی شما خدای مهربانم ایمان دارم و بیشتر از هر زمان دیگر دوستت دارم.

ماه اندوه ماه عشق

هنوز هم اندوه و ماتم محرم رخت از کلبه ی دلم بر نکنده و همچنان اندیشه ی زمینی ام درگیر فغان و ماتم مصیبت وارده بر خدای عشق است.چشمانم پیوسته خواهان اشک اند /لبهایم خواهان برآوردن فریاد دردند/وسینه ام خواهان چاک برداشتن .

از تحلیل واقعه ی جانسوز کربلا در مانده ام/از درک ماهیتش عاجزم.

خداوندا چگونه می توان درک کرد سرشت آدمی چنان پست شود که عزم جزم کند بر نابودی یکی از بزرگ مردان عصر خود!

به راستی چنین برهه ای از تاریخ وجود داشته که آدمیت چنان پست شود وچنان حیوان که نتواند وجدان زنده ی عظیم زمان خود را درک کند.

به خداوندی خدا سخت است درکش برایم.

به راستی آدمیت مرده بود آنگاه که حسین(ع)فریاد بر افراشت:آیا یاری کننده ای نیست که مرا یاری رساند؟

هنوز گذر زمان قادر بر هضم مصیبت وارده بر بزرگ مرد نیکو کار عصر خود نیست.

ظلم وارده بر اهل بیت پیامبردر دالان زمان رو به خاموشی نخواهد رفت/وهر لحظه و هر ثانیه با یاد اوری آن ما را خجالت زده ی سرشتمان می کند .

خداوندا بازتاب فریاد دلاورانه ی یاران حسین و یورش مقتدرانه شان بر سیه دلان بازنده ی زمان خود همچنان به گوش می رسد/مردانی که تک به تک در مقابل سیلابه ی آدمان سیه روز گار وجدان مرده ایستادند و سدی شدند در برابر هجوم امواج  طاقوت.

مردان سر افراز و شرافتمندی که هر یک به تنهایی مثنویه وجدان بیدار آدمیتند.

عاجزست اندیشه ام از درک حقیقت عشق این بزرگ مردان به امام زمان خود/عاجزم از درک حقیقت عشق عباس (ع)به برادر خود/قاسم (ع)به عموی خود/علی اکبر به پدر خود/و بزرگ زن عصر خود زینب(ع)به برادر بزرگوار خود.

خدایا حسین(ع)در حقیقت باطن خود بازتاب دهنده ی وجود لا یتناهی توست وتمامی این بزرگواران در باطن عشق خود به دنبال حقیقت تو بودند و تورا با تمامی عظمتت درک کرده بودند که این چنین تسلیم مقدراتت شده بودند.

خدایا دلم می سوزد از خیلی چیزها و خیلی کس ها از آدم های این روزگار دلم می سوزد/بی انصافیست عدم درک حسین(ع).

هرسال محرم که می اید و می رود باید از خود پرسید اگر من در در زمانه ی ناجوانمرد آن روزگار بودم چه می کردم؟

منی که در ایا م عزاداری سالار شهیدان حرمت خون آن بزرگ مردان را نگه نمی دارم و مثل خیلی سالهای قبل به دنبال هوسرانی وبرآوردن امیال پست مادی هستم آیا اگر در آن زمان بودم غیر خیلی کوته فکران رفتار می کردم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

 بگذارکمی بیشتر بر حقیقت عمل امام مظلوممان بیندیشیم ................................